คุยกับ "วีรพร นิติประภา" เมื่อเราทุกคนล้วนถูกกัดกิน
ไม่แต่เพียงความเฉพาะตนภายใน แต่ครอบครัว สังคม ค่อยๆ กัดกินเรา จนทำให้เกิด "ความเจ็บปวดร่วม" ของคนร่วมสมัยขึ้นมา
หลายคนรู้สึกว่าตัวเองไม่ดีพอ สำหรับพ่อแม่ ทำอย่างไรก็ไม่อาจถึงมาตรฐานที่ท่านคาดหวังไว้
ดีไม่พอสำหรับสังคม ยิ่งโลกส่วนตัวและสาธารณะเบลอจาง เรายิ่งรู้สึกเปรียบเทียบกับความสำเร็จของคนอื่น จนไม่รู้สึกถึงค่าของตัวเอง
เมื่อตัวเองรู้สึกดีไม่พอ ก็ไม่กล้าที่จะมีความรัก ไม่เชื่อมั่นในความรักอีกต่อไป
ความรักคือการเข้าใจมนุษย์ ไม่ใช่ทุกคนที่รักเป็น ถ้าเด็กรุ่นใหม่ไม่กล้าที่จะมีความรักแล้ว ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพและความสัมพันธ์ในแง่ต่างๆ เขาจะเข้าใจมิติของผู้คนและชีวิตได้อย่างไร
ทำไมเราทุกคนถึงไม่สนุกกับการคิดซึ่งทำให้เราสนุกกับการทำ สนุกกับการมีชีวิตอยู่ และสนุกกับความสัมพันธ์ของเรากับคนรอบข้าง
