เพราะพลาสติกที่ในแต่ละปีถูกผลิตขึ้นไม่ต่ำกว่า 300 ล้านตัน พลาสติกเหล่านี้ ประกอบไปด้วย ถ้วยกาแฟ 1.6 หมื่นล้านใบ ขวดพลาสติก 4.5 หมื่นล้านใบ และถุงพลาสติกแบบใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้งอีก 4 ล้านล้านใบ ทำให้มีขยะพลาสติกราว 8-10 ล้านตันถูกทิ้งลงมหาสมุทร
ขณะที่ประเทศไทยเองก็มี ขยะพลาสติกอยู่ราว 2 ล้านตัน ซึ่งในกระบวนการจัดการขยะนั้นมีการนำกลับมาใช้ประโยชน์ได้เพียง 5 แสนตันเท่านั้น
อีกทั้งระบบการจัดเก็บและรวบรวมขยะมูลฝอยไปสถานที่กำจัดขยะมูลฝอยชุมชนของหน่วยงานท้องถิ่น อย่างองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) มีเพียง 4,894 แห่ง หรือร้อยละ 63 ที่มีประสิทธิภาพ แต่ยังมีถึง 2,881 แห่ง หรือร้อยละ 37 ที่ยังไม่มีการเก็บรวบรวมและถูกนำไปกำจัด
แต่พลาสติกก็คงไม่ร้ายเท่า "พฤติกรรมการใช้แล้วทิ้ง" ในชีวิตประจำวัน
การจัดการขยะตั้งแต่ต้นทางจึงน่าจะเป็นการเกาถูกที่คันมากที่สุดในเวลานี้ โดยเฉพาะการ ลด-ละ-เลิก การเกิดขยะในชีวิตประจำวัน หรือการใช้ประโยชน์จากข้อที่อยู่ในมือเราให้เกิดประโยชน์สูงสุดก่อนจะทิ้งลงถังขยะ และขยะส่วนใหญ่ไม่ได้จบที่ก้นถังขยะ แต่มักจมอยู่ก้นทะเลแทน
ปริมาณการเกิดพลาสติกในแต่ละวันไม่สำคัญเท่าการเปลี่ยนพฤติกรรมใช้แล้วทิ้งที่เสี่ยงให้ขยะเข้าสู่ระบบจัดการไม่ได้และจมทะเล